Özgecan Tapa

Duygularımla yapamıyorum bir kaç gündür. Suçluluk, üzüntü, kaygı, umut, doğada olmanın coşkusu, dans edebilmenin rahatlığı, bombaların patlaması ( ateş ve yıkım) kaktüslerin açması, davulların yeri inletmesi, hepsi bir anda hepsi benim içimde oluveriyor. Dünya kendi hızında.. Fark ediyorum sevgiyi öğütlemek, sevgiye güvenmek, içimdeki sevgiyi bulmak kolay olmuyor. Yargılamadan sevmek, korkmadan güvenmek, beni epey zorluyor. Kendimi yakalayıveriyorum, zihnimde hikayeler uyduru

Salt Galata’nin ev sahipliğinde Artistic Research Istanbul’un 2014’ten beri yürüttüğü atölye çalışmalarının, 2016 ayağı olan Cem Seşın etkinlikleri her ay farklı bir odak ile devam edecek. Dans ve müziğin yanı sıra plastik sanatlarla ilgilenen amatör-profesyonel herkese açık olarak düzenlediğimiz etkinliğin ikincisinde deneyimlediklerimizden biraz bahsetmek istedim. Ilk etkinlikte mekan algısı, topluluk olma hali, göz-görme duyusu üzerinde çalışmalar yapmıştık. Ikinci seansın

Son bir kaç yıldır daha çok hatırladık. Üniversitelerde sağlık üzerindeki, öğrenme üzerindeki etkileri araştırılıyor. Kursları, kampları yapılıyor, okullara, oyun gruplarına girdi ve çocuklar da uygulamaya başladı fakat çoğumuz için ( tabiki öncelikle kendimi kastediyorum ) Meditasyon hala büyük harfle başlayan bir mesele. Şehirden uzakta yaşamaya başlayan annem her sabah denize bakarak yaptığı meditasyonunu aksatmıyor. Ama büyük şehirde durum farklı tabi. Bazen derslerde etr

18 yaşında aile evini bir mektupla terk edip önce Avrupa'yı sonra dünyanın bir çok yerini dolaşmış arkadaşımla yemek yiyoruz. Çin'in eski başkentlerinden Nanjing'de şehrin neredeyse dışındaki otelimizin lokantası fazla erken kapandığı için; önce aç kalmış sonra dil problemi yüzünden, 45 dakika uğraşarak bir taksi bulmayı başarıp 30 dakika mesafedeki şehir merkezine en sonunda varmışız.. (Eskiden olsa hem nasıl olur da ingilizce konuşmazlar diye hem de açlıktan delirmiştim çok